»اطلاعیه :
انجمن دانشگاهی توسعه علمی و فرهنگی عتبات عالیات

حیات طیبه ۵: ورزش برای آخرت

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

خب شاید با خودتون بگید یعنی که چی!؟ ورزش چه ربطی به حیات طیبه داره!؟ دیگه موضوع نبود به این حیات طیبه بچسبونید که به ورزش کردن گیر دادید؟، بابا بذارید راحت باشیم، کی حال داره تو این روزگار، با این همه گرفتاری ورزش کنه آخه ؟

آره اتفاقا منم باهاتون موافقم، واقعا چه ربطی داره اصلا ورزش به حیات طیبه!!؟ تا وقتی که بدون ورزش کردن میشه بدنی سالم داشت! تا وقتی که بدون ورزش کردن میشه قوای جسمانی خوبی داشت! تا وقتی که بدون ورزش کردن میشه ظرفیت‌های روحی و جسمی رو افزایش داد! تا وقتی که بدون ورزش کردن میشه کمر وپای سالم برای نماز و عبادت داشت! تا وقتی که بدون ورزش کردن میشه بدن ورزیده ای برای وقت های ضروری مثل جهاد و مقابله با دشمن داشت! تا وقتی که بدون ورزش میشه کیلومترها و روزها برای اسلام و به خاطر اهل بیت علیهم السلام پیاده روی کرد و اعلام حضور کرد و گفت ما هم هستیم، و ندا داد که لبیک یا علی، لبیک یا حسین، تا وقتی که بدون ورزش میشه بدن‌ها رو برای زمان ظهور یگانه منجی عالم بشریت سالم نگه داشت، کی لازمه به ورزش فکر کنه !!!!؟؟؟؟ ….

واقعا اگر ورزش هیچ اثری در این هایی که گفتیم نداره، بی خیال شید، جدا ورزش نکنید، ولی اگر فکر میکنید اثر داره و اتفاقا ورزش کردن یکی از عواملی است که ما رو به این موقعیت‌ها می‌رسونه پس چرا انقدر سهل‌انگاری!؟ چرا انقدر کم‌کاری!؟ چرا انقدر اهمال‌کاری!؟ در گوشی بگم به همتون، چرا این همه جوون امروزی یا از کم درد می‌نالن، یا از پادرد!؟ چرا جوون ما از عهده سه روز پیاده روی اربعین بر نمیاد که بتونه راحت، سالم و بدون دردسر این مسیر رو بره!؟ چرا جوون ما به جای این که به دیگران کمک کنه و دست دو سه تا کم توان و ناتوان رو بگیره، خودش میشه یه ادم کم توان و ناتوان که یکی باید دستش رو بگیره!؟………

آیت الله جوادی آملی در کتاب مفاتیح الحیات می‌فرمایند: یکی از آثار بهره‌مندی از تفریحات سالم و حلال، تقویت و یاری انسان در انجام دیگر امور دینی و زندگی است. ایشان درادامه فرمایش خود به روایتی از امیرالمومنین علی علیه السلام در تفسیر آیه ( وَ لاَ تَنسَ نَصِيبَكَ مِنَ الدُّنْيَا (قصص/۷۷)) اشاره می‌کنند که حضرت می‌فرمایند: سلامتی، توانایی، فراغت، جوانی، نشاط، بی‌نیازی و ثروت خود را فراموش نکن و با بهره‌گیری از آن‌ها در پی آخرت باش.

بنابراین در این دنیا بهره و نصیبی برای ما گذاشته شده است که در مسیر آخرت بایستی از آن بهره برد. حالا این بهره و نصیب میتونه همون سلامتی و قوای جسمانی باشه که به واسطه یه فعالیت خوب و متناسب به وجود میاد. حضرت امام خامنه‌ای در یکی از فرمایشات خود در جمع جوانان فرمودند: ” به ورزش اهمیت دهید. من بخصوص روی ورزش تأکید میکنم. من ورزش را به عنوان یک کار بین‌المللی، نمایشی و هیجانی، در درجه دوم میدانم؛ در درجه اوّل، ورزش برای تقویت و سلامت جسم است، که این را برای همه جوانان کشورمان – از زن و مرد – لازم میدانم.” (۱۲/۰۸/۱۳۸۰)

حالا تا به یه عده میگیم ورزش تا ته ته سکوی قهرمانی رو تو ذهنشون دنبال میکنن و بعد میگن نه بابا این عرصه جلونگه ما نیست!! در حالی که با یه برنامه ریزی خیلی ساده و با یه همت و اراده قوی میشه ورزش و فعالیت بدنی مناسب رو تو برنامه روزانه و یا هفتگی‌مون قرار بدیم، حالا چه ورزشی و چه جوری رو هر کسی خودش با توجه به شرایط خودش بهتره میتونه تشخیص بده، منتهی باید اراده ای در فرد برای این امر وجود داشته باشه. حضرت امام خامنه‌ای می‌فرمایند: خیلی‌ها به‌طور طبیعی زور هم دارند، اما حتی اراده‌ی این را ندارند که وقت معینی در روز بایستند، ورزش کنند و خودشان را سالم نگه دارند. ورزش اراده می‌خواهد. ورزش، کار آسانی نیست. البته برای جوان – که دارای نیروی طبیعی است – شوق‌انگیز است ولیکن همان جوان هم اگر اهل اراده نباشد و ترجیح بدهد در گوشه‌ای بنشیند یا استراحت کند یا بخورد یا تلویزیون تماشا کند یا بخوابد، اصلاً ورزشکار نخواهد شد. خودِ ورزش به اراده احتیاج دارد. پیشرفت در ورزش به اراده‌ی بیشتر احتیاج دارد. (۱۰/۳۰/۱۳۸۱)

اما همیشه حواسمون باشه که داریم بدنمون رو ورزیده نگه میداریم برای چه کاری!؟ برای اطاعت بیشتر از خدا یا خدای نکرده برای سرکشی و طغیان بیشتر. در یکی از خاطرات ذکر شده در کتاب سلام بر ابراهیم، که مربوط به شهید ابراهیم هادی است نقل شده است که :

باشـگاه کشـتی بودیم که یکی از بچـه ها به ابــراهیم گفـت :

ابرام جـون! تیـپ و هیکلـت خیلی جالـب شـــده. توی راه که می اومـدی دوتا دختـر پشـت سرت بـودن و مرتـب از تو حـرف میـزدند.

بعد ادامه داد : شلــوار و پیرهن شیـک که پوشـیدی، ساک ورزشی هم که دسـت گرفتی ، کاملاً معلومه ورزشکاری!

ابراهیم خیلی نارحت شد. رفت توی فکر. اصلاً تـوقع چنیـن چیزی را نداشـت.

جلسـه بعد که ابراهـیم را دیـدم خـنده ام گرفته؛ پیراهن بلنــد پوشیده بود و شلوار گشـاد! به جای سـاک ورزشی هم کیسـه پلاسـتیکی دست گـرفته بـود. تیپش به هر آدمی می خورد غیر از کـشتی گیر.

بچه ها میگفتــند : تو دیگه چه جـور آدمی هسـتی! ما باشگـاه میایم تا هیکـل ورزشـکاری پیدا کنـیم. بعد هم لباس تنـگ بپوشـیم. اما تو با این هیکل قشـنگ و رو فرم،آخه این چه لباس‌هائیه که میپوشی؟!

ابراهیم به این حــرف ها اهمیت نمی داد و به بچه ها توصیه می کرد: ورزش اگه برای خدا باشه، عبادته؛ به هر نیت دیگه ای باشه ، فقط ضرره.

حالا کی میخواد بدنش رو برای امام زمانش سالم و قوی نگه داره!؟ آیا کسی میتونه بگه من منتظرم و اون وقت سلامتی و جسم سالمش رو از امام زمان دریغ کنه و برای تندرستیش برنامه نداشته باشه!؟ اصلا امام زمان یه منتظر کم جون و به قول معروف لاجون رو که با کوچکترین سختی و فشاری کم میاره و میبره رو میخوان چی کار!؟

 

نظر بدهید!!!

نظر شما برای “حیات طیبه ۵: ورزش برای آخرت”

قالب وردپرس