سفر پیاده روی اربعین ۱۴۰۲ _ اطلاعیه ی شماره ی ۳۰۲ شهریور ۱۴۰۲
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد با تشکر از استقبال زائرین گرامی نسبت به سفر
بیشتر
انجمن دانشگاهی توسعه علمی و فرهنگی عتبات عالیات
پیام پزشکی (۱): آمادگی برای پیادهروی
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
سلام به پیرمردها و پیرزن‌های عزیزی که قراره مشرف بشن به این سفر، تعجب نکنید، اشتباه نیومدید، دقیقا دارم با خود شما صحبت می‌کنم!! بله، خود خود شما!! آخه می‌دونید فقط از پیرمردها و پیرزن‌ها برمیاد که تا یه کمی راه میرن دست به زانو و دست به کمر بشن که ای وای کمرم، ای وای پام، یکی میگه مادر جون این زانوها دیگه مال من نیست و یکی میگه پدر جون این کمر دیگه کمر بشو نیست و ……
حالا صد رحمت به پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها، اون ها به هفتاد هشتاد که می‌رسیدند آه و ناله‌شون در میومد اما باصطلاح جوون‌های امروزی هنوز به بیست سال نرسیدن، یعنی یه جورایی تو همون نوجوونی آب و روغن قاطی می‌کنن!! حیف که الان قرار نیست برای این جور سبک زندگی راحت طلب‌مابانه توبیختون کنیم.
الان فقط می‌خوایم یه کمی، حداقل یه کمی برای آغاز پیادهروی آماده بشیم که این بدن فلاکت زده تو پیادهروی شوک‌زده نشه و همون ابتدای پیادهروی از این که قراره تقریبا سه تا چهار روز پشت سر هم راه بره، خشکش نزنه و هنگ نکنه!!!
و البته نمی‌خوایم بهتون بگیم ورزش کنید و هر روز یه مقداری نرمش کنید و کوه برید و دوچرخه‌سواری کنید و … می‌دونیم پدرجون و مادرجون‌های عزیز که اهل اینجور برنامه‌ها نیستید و اصلا شما انقدر وقت‌هاتون پُره که اصلا به اینجور برنامه ها نمی‌رسید، آخه!!
و اما ما به شما توصیه می‌کنیم که از امروز تا زمان آغاز سفر که حدودا یک ماه مونده، هر روز مقداری پیادهروی کنید، و لازم نیست خیلی کار خاصی انجام بدهید و دنبال یه وقت خیلی خاص تو برنامه کاریتون باشید که وای حالا کجای برنامه‌ام جا بدم این پیادهروی رو، نه، فقط کافیه برای همون مسیر منزل یا خوابگاه تا دانشگاه یا محل کارتون و بالعکسش برنامه‌ریزی کنید، و بخشیش رو بصورت پیادهروی طی کنید و دقیقا از جلوی در خونه تا جلوی در دانشگاه و … رو با تاکسی و یا اتوبوس و یا موتور! … طی نکنید.
اما همین پیادهروی ساده برای خودش اصولی داره و خیلی هم کشکی نیست:
- انتخاب کفش و جوراب مناسب برای پیادهروی. (چون خیلی مهمه در پیام شماره بعدی بهش می‌پردازیم ان‌شاء‌الله)
- لباس‌های آزاد و راحت بپوشید، شلوارهای جین و لی شلوارهای مناسبی برای پیادهروی نیستند و البته کلا شلوارهای مناسبی نیستند!! حالا همین جا بگیم خواهشا تو سفر از این شلوارها را نپوشید. میتونید از اون‌هایی که قبلا حرف ما رو گوش نکردن و پوشیدن بپرسید چرا!!
- پیادهروییتون رو به سه بخش تقسیم کنید؛ گرم کردن، طی کردن مسافت مورد نظر و خنک کردن بدن.
- در گرم کردن، یه کمی ورزش‌های کششی انجام بدید (این کار رو قبل از بیرون آمدن از منزل میتونید انجام بدید) و یا حداقل با قدم‌های آروم اجازه بدید بدنتون گرم بشه و بعد قدم‌هاتون رو سریع‌تر کنید، رعایت این نکته باعث میشه که یکدفعه دچار گرفتگی عضلانی نشید.
- پس از حرکات کششی، با سرعت عادی شروع به راه رفتن کنید. سرعت و مسافت پیادهروی باید متناسب با سن(!!!) و شرایط عمومی بدنتون باشد. هرگز از حد تعادل خارج نشید. زمانی که قادر باشید بدون تنگی نفس هنگام راه رفتن گفتگو کنید، یعنی سرعتتون مناسبه.
- در پنج دقیقه آخر پیادهروی، به تدریج گام‌هاتون را کوتاه و سرعتتون را کم کنید تا به سرعت اولیه زمان گرم کردن برسید. این کار ماهیچه‌ها را از انقباض خارج میکنه و ضربان قلب را به حالت طبیعی برمی‌‌گردونه و اگر میتونید پیادهروی خود را با انجام تعدادی حرکت کششی تموم کنید.
- حین پیادهروی شانه‌های خود را عقب نگه دارید و عضلات خود را آزاد کنید. بذارید دستتاتون آزادانه در کنارتون تاب بخورن.
- قدم‌ها رو به صورت پاشنه – پنجه بردارید و کف پا را به زمین نکوبید. کلا بعضی‌ها یه جوری راه میرن انگار پادگانه، یواش چه خبره انقدر پاهاتون رو محکم میکوبید زمین!!
- گام‌های منظم بردارید تا سرعتتون یکنواخت بشه.
- در یکی دو روز اول پیادهروی به ویژه برای اون‌هایی که خیلی دیگه پیرمردانه و پیرزنانه تا به حال با بدنشون رفتار کردن همون اولش ممکنه یه سفتی عضلانی پیش بیاد که با درد هم همراه باشه، که ظرف ۲۴ تا ۲۸ ساعت برطرف میشه، راه تسکینش به هیچ وجه قطع برنامه پیادهروی نیست، اتفاقا باید از عضله کار بکشید تا عادت کنه، یعنی همون طوری که به تنبلی عادت کرده بوده!!! البته انجام ورزش‌های کششی، ماساژ با آب گرم و کلا استحمام میتونه درد رو تسکین بده و رفع کنه.
- اگر کلا اهل پیادهروی نبودید، تا پنج شش روز اول مسافت و زمان پیادهروی رو افزایش ندید و کلا بیشتر از ۲۰ دقیقه پشت سر هم پیادهروی نکنید و بعد از پنج، شش روز پیادهروی در یک مسافت و زمان مشخص، میتونید کم‌کم زمان پیادهروی رو افزایش بدید. پس یادتون باشه به تدریج به زمان پیاده‌روی‌تون اضافه کنید برای مثال هر پنج روز، پنج تا هفت دقیقه و وقتی که زمان پیادهروی شما به ۳۰ دقیقه یا بیشتر رسید، سعی کنید مسافت حرکت خود را در همین بازه زمانی هم افزایش بدید.
- گفته باشیم این پیاده‌روی‌ها و قدم زدن‌هایی که حین خرید و .. این جور کارها انجام میشه قبول نیست‌ها!!!
- ضمن پیادهروی هم فرصت خوبی فراهم میشه که به این سفر فکر کنید، به جایی که قراره برید، به همه چیز این سفر که چی شد شما شدید زائر؟، زائر چه وظایفی بر عهده داره؟، قراره بعدش چه اتفاقی براتون بیفته؟، این سفر رو ان‌شاء‌الله رفتید و برگشتید چه تفاوت‌هایی با قبلتون خواهید کرد؟، اصلا یه کربلا رفته با یه کربلا نرفته چه فرق‌هایی باید داشته باشه؟ و….
پس بیایم این آمادگی برای پیادهروی رو صرفا یه آماده شدن جسمی تصور نکنیم و نیت کنیم و از خود اهل بیت علیهم السلام بخوایم که همه جوره ما رو برای این سفر آماده کنند، کار را باید به خودشون واگذار کنیم تا خودشون ما رو برای این میهمانی آماده کنند، ان‌شاء‌الله.
امیدواریم تا آغاز سفر آثار پیری در شما کاهش پیدا کرده باشه و شما رو در آغاز و البته پایان پیادهروی، شاد و سرحال ببیینم و بگیم به به، این همون جوون برازنده نظام جمهوری اسلامی ایران است، این همون شیعه‌ایی که اهل بیت علیهم السلام بهش افتخار می‌کنند. بسم الله…